Dog immer is ’t Jan Vos in geenen deel geweest.
Dit zouw hem Seneca, beroepen door zyn geest,
Indien ’t hem mooglyk was slegts eenmaal op te ryzen,
Met zyn Thyestes, zelf van woord tot woord, bewyzen;
Terwyl ik anderszins, om de agting, die ik draag
Voor de Oudheên-kundigheyd, en grootsche styl, wel graag
Belyd myn ongeduld, schoon ’t werk mogt zyn gebrekkig,
Van de onbeschofte schoft te zien besmeurdt zoo drekkig:
Waarom myn Digt-lust dien verkeerden Salomon
Met Roede, en Brandmerk bant van ’t Pan-Poëticon.
Lambert Bidloo, Panpoëticon Batavûm, 1720, 224.