Op de Beeltenis van den heere Hendrik Schim
De kristen Flakkus, die zyn Serafynenveer
Doopte in de Heilbron, om met vloeiende gedichten,
Tot ’s Heilants heerlykheit en eeuwigduurende eer,
De schoone Kerkbruit aan zyn’ yver te verpligten;
De vlugge Schim, wien ’t vuur der Kunst uit d’oogen straalt,
Werdt dus door Diönys naar ’t leven afgemaalt:
Die zwygende Poëet kan woordenschilders treffen;
Maar stryk, ô Maasäpel, ’t penseel van ’t zonnevier,
En schilder hem om ’t hooft een’ Paradyslaurier;
Op dat men zyn verdienste en d’uwe moog’ verheffen.
Arnold Hoogvlieg, Arnoud van Halen’s Pan Poëticon Batavûm verheerlijkt, 88.