TER GEDACHTENISSE VAN LAMBERT BIDLO,
APOTHEKER EN POËET.
Hier rust de Schryver van het Pan Poëeticon,
Die ’t Nederlands Gedicht tot in den grond verston
Doch, die meêr zaakelyk dan sierlyk in zyn dichten,
Veel min bedacht was op vermaaken dan op stichten:
Hy voerde op Amsteldams Parnas, Zwaard, Galg en Rad;
Schoon ’t by een ygelyk nog is en blyft onzeker,
Wie aan dien straffen Arts en koddigen Aptheker,
Die hooge Vierschaar en dat recht gegeeven hadd’;
En echter blykt dat Hy ‘er menig, naa hun leeven,
Door zyne scharpe Penn’,die niemand heeft gespaart,
Een strenge Geesseling’,Brandmerk of ’t dubbeld Zwaard,
En eene Konstsneede in het aanzicht heeft gegeeven,
Zulks ik hem aanmerk, ook hoe zeer Apol zyn’gunst
Hem schonk, als onbeschoft straatschenner van de Kunst.
Uit: H. van den Burg, Aanhangsel van gedigten, of Derde deel zyner mengelpoëzy. Amsterdam, `voor den maker’, 1741(p. 88).